اشاره از اوایل شروع بحران همه‌گیری کووید ـــ 19، حفظ حمل‌ونقل دریایی و ارائه خدمات تخلیه سریع بارها و انبارکردن آن‌ها و انواع خدمات دریایی محیطی (به‌عنوان مثال بارگیری و تخلیه توسط کشتی‌های کوچک، انجام ماموریت‌های کشتی‌های گشتی و واکنش‌های اضطراری، خدمات یدک‌کشی و...) یک اولویت برای همه بنادر جهان بود. در واقع نقش بنادر با توجه به بسته‌شدن بسیاری از انتقالات فردی توسط اتومبیل‌ها، قطارها و هواپیماها برجسته‌تر شد.
عملیات زنده‌نگه‌داشتن بنادر در مقطع شیوع کووید ـــ 19، با وجود محدودیت‌های گسترده و افزایش مقطعی محدودیت‌های مسافرتی، بنادر جهان را ملزم کرد که به‌سرعت و دقیق عمل کنند. اقدامات بنادر بر مهار شیوع بیماری در بین کارکنان، مراقبت از سلامت مسافران و همچنین حفظ عملیات بندر و تداوم تجارت متمرکز بود. در کل دنیا تمام بنادر عملیات خود را بر اساس شرایط جدید تنظیم کرده و شیوه‌های مدیریت، عملکرد و ارتباطی خود را تغییر دادند تا با بحران کنار بیایند.
حفظ عملکرد بنادر
خدمات بنادر «خدمات اساسی و ضروری» هستند؛ بنابراین، بنادر و مجموعه‌های فعال در آن‌ها می‌توانند حتی با وجود تعطیل‌شدن فعالیت‌های اقتصادی، محدودیت در تردد و ارائه خدمات در سطوح مختلف کشور، به فعالیت خود ادامه دهند. کارمندان بنادر نیز با شرایط خاص در نظر گرفته می‌شدند و به آن‌ها اجازه داده می‌شد بدون در نظر گرفته‌شدن محدودیت‌ها در عملیات روزانه بندر شرکت کنند.
اولین اقدامات عملیاتی اکثر بنادر جهان، اولویت‌بندی و تعیین «فعالیت‌های اساسی بندر» برای حفظ جریان حمل‌ونقل کالاها ـــ به‌خصوص کالاهای ضروری ـــ و ارائه بی‌نقص خدمات زنجیره لجستیک و اطمینان از تحویل کالاهایی بود که به‌طور اختصاصی برای مهار و مقابله با همه‌گیری کووید ـــ 19 لازم بود. راه‌اندازی «خطوط سریع» برای انتقال محموله‌های پزشکی، مواد غذایی و سایر مواد ضروری (بنزین و سایر سوخت‌ها، روغن، موارد زیرساختی و...) در اکثر بنادر گوشهوکنار جهان در نظر گرفته شد. این خطوط سریع به کشتی‌های موجود در صف تخلیه بر اساس نوع محموله‌ها اولویت می‌دهند، و گاه با در دسترسبودن هلی‌کوپترها و قایق‌های یدک‌کش همراه با همه امکانات لازم تخلیه ازجمله کرین‌ها و جرثقیل‌های عظیم، سرعت عملکرد را به اوج می‌رسانند.
برای اطمینان از این‌که عملیات حمل بار مختل نمی‌شود، و درعین‌حال خطرات سرایت به حداقل می‌رسد، برخی از بنادر، ارائه خدمات غیرضروری را متوقف کردند. آن‌ها در عوض، برای تداوم فعالیت‌های اصلی بندر مانند دسترسی سریع، پهلوگیری و عملیات دقیق بار بسیج شدند. در برخی موارد، عملیات بندر انعطاف‌پذیرتر شد. به‌عنوان مثال، گاه خدمات بانکرینگ (سوخت‌رسانی به کشتی‌ها) در مناطق لنگراندازی دور از ساحل ارائه می‌شد تا نیاز به پهلوگیری کشتی‌ها به حداقل برسد.
عملیات بنادر همچنین برای امکان اجرای فاصله‌گذاری اجتماعی مورد نیاز و اجرای پروتکل‌های بهداشتی، مانند استفاده از ماسک، به‌صورت همگانی بازتنظیم شد.
در‌حالی‌که سازمان‌دهی تیم‌های عملیاتی با توجه به اندازه بنادر و نوع محموله‌ها متفاوت بود، اکثر بنادر تیم‌هایی تشکیل دادند که برخوردهای رو در رو و نفربه‌نفر نداشتند و با سیستم چرخشی کار می‌کردند. این تیم‌ها به‌طور کلی به‌صورت روزانه یا هفتگی جایگزین می‌شدند. در برخی از سازمان‌های بزرگ بندری و یا پایانه‌ای، تعداد افرادی که در دو شیفت معمول روزانه کار می‌کردند، کاهش یافته و تیم سوم آماده‌به‌کار شکل گرفت تا افراد حداقل تماس را با هم داشته باشند و شیفت‌های کاری کوتاه شوند. برخی از بنادر، تغییری در نحوه فعالیت نیروی کار عملیاتی خود ایجاد نکردند و اقداماتشان را به حفاظت از کارگران خود با اجرای پروتکل‌ها محدود کردند.
مثال‌هایی از گوشهوکنار جهان
بندر آنتورپ، یکی از مهم‌ترین بنادر اروپا، تعداد کارکنان خود را در شیفت‌های کاری به حداقل رساند و برای تمام شیفت‌ها یک تیم آماده‌به‌کار رزرو تشکیل داد تا تمام شرایط اورژانسی قابل مدیریت باشد. در این بندر به تمام کارگران مچ‌بندهایی داده شد تا حرکت‌های آنان و فاصله‌گذاری بین آن‌ها ثبت شود. بندر هامبورگ هم با معرفی تمام پرسنل در دسترس، تعداد شیفت‌های هر فرد و تعداد نفرات هر شیفت را کاهش داد.
از سوی دیگر بندر مارسی، خدمه برج‌های ترافیکی را کاهش داد که این کار، گاه به معنای محدودکردن ظرفیت بندر به حداکثر پذیرش هم‌زمان سه کشتی بود. بندر بوسان یک تیم کامل نیروی کار جایگزین تشکیل داد که متشکل از بازنشستگان و نیز افراد تازه‌استخدام‌شده بود که نقش پشتیبان را بازی می‌کردند.
بندر گوتنبرگ برای کاهش انتشار بیماری، طرح چرخشی و فاصله‌گذاری محل کار با نصب راهنما را به کار گرفت، به‌صورتی که هر کس فقط در یک محدوده مشخص تردد کند. در انتهای دیگر طیف، بندر هوستون در ایالات متحده به کار معمول خود ادامه داد، و خدمات لجستیکی و کارهای تعمیر و نگهداری را به همان شیوه قبل از کرونا دنبال کرد و فقط برای کلیه کارمندان، آموزش‌های گوناگون در نظر گرفته شد تا اطلاعات کافی برای دورماندن از خطر را داشته باشند.
به‌طور کلی، با همه این اقدامات و طرح‌ها و با وجود مشکلات زیاد، اختلالات ناشی از بیماری همه‌گیر کووید ـــ 19 منجر به تاخیرهای قابل توجه در اکثر بنادر عملیاتی مهم جهان نشد. بنادر بزرگ تنها تاخیرهای جزئی (به‌عنوان‌مثال تا شش ساعت) را ثبت کرده‌اند. البته برخی تاخیرهای محدود اجتناب‌ناپذیر بود، به‌عنوان‌مثال، اغلب تاخیرها مربوط به بارگیری و تخلیه تریلرهای کالاهای غیرضروری از کشتی‌های باری و همچنین کمبود وسایل نقلیه و تخلیه به دلیل اقدامات فاصله‌گذاری بین نیروی کار به دلیل محدودیت‌ها بود.
بنادر گزارش‌دهنده همچنین اشاره کرده‌اند که استفاده از فناوری‌ها به‌عنوان ابزاری برای رفع برخی از چالش‌های جدید، مفید بود. به‌عنوان مثال، سیستم‌های جدید رزرو خدمات و برنامه‌ریزی برای استفاده از خدمات با استفاده از اپلیکیشن‌ها و انتقال اطلاعات مبتنی بر تلفن همراه در پایانه‌های اصلی پذیرش کانتینر مفید بوده است. کاهش زمان تماس کشتی و ارائه اطلاعات برای تعویض پرسنل یا ارائه خدمات به کشتی توسط تکنولوژی و سرعت عمل در جریان تخلیه بار، از اختلالات عمده در عملیات تخلیه بار و بارگیری جلوگیری کرد.
در کل، پاسخ به بحران و شیوه‌های بازگشت به کار از نظر دامنه و نوع ارائه خدمات متفاوت و ظرفیت مداخلات فعال و سریع در این میان بسیار مهم بود.
سازمان‌دهی مجدد عملیات
این موارد شامل:
الف) اولویت‌بندی خدمات ضروری؛
ب) سازمان‌دهی مجدد عملیات و شرایط کار به دلیل پروتکل‌های بهداشتی؛
ج) استفاده حداکثری از استراتژی‌های دیجیتال‌سازی و ارتباطات مدرن بود.
برنامه‌های موجود، پاسخ سریع به بحران، حمل‌ونقل و بنادر را تسهیل کرد. بنادری که فاقد چنین برنامه‌هایی هستند، مجبور به پاسخگویی‌های موقت یا تغییر در ارائه خدمات یا توقف آن‌ها در دوره‌های کوتاه‌مدت شدند.
دیجیتال‌سازی و به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات بر پایه وب برای تداوم عملیات حمل‌ونقل دریایی طی همه‌گیری ویروس کووید ـــ 19، حیاتی بود. استفاده از دیجیتال‌سازی، یکی از مولفه‌های اصلی تلاش برای ایجاد انعطاف‌پذیری در حمل‌ونقل دریایی و زنجیره تامین بود. دیجیتالی‌شدن فرایندها و استفاده از فناوری توسط بسیاری از نیروهای کار نیاز به بازنگری در شیوه ارائه عملیات و ارتقای دانش و مهارت را ایجاد کرده است.
تعدیل روش‌های کار هم برای کاهش کمبود پرسنل مورد استفاده قرار گرفت. باید اشاره کرد بنادر هنگامی که اجازه انجام دورکاری، و انجام دقیق پروتکل‌های بهداشتی ازجمله فاصله‌گذاری اجتماعی را داشتند، می‌توانستند خطر انتقال بیماری را از بین ببرند یا بسیار کاهش دهند.
مشکلات مربوط به پرسنل
حفظ عملیات زمینی تخلیه و انتقال بار از بنادر به‌خصوص در مناطق درحال‌توسعه دشوار بوده است. صف‌های طولانی بنادر و گاه در مرزها اهمیت برنامه‌ریزی دقیق و منعطف زنجیره‌های تامین برای عبور از بحران‌ها و اختلالات را برجسته کرد. مشکلات بنادر در زمان بحران کووید ـــ 19 فقط کشورهای با مرزهای دریایی را تحت تاثیر قرار نداد و کشورهای محصور در خشکی نیز باید مدیریت دسترسی خود را به بنادر دریایی حفظ کنند. در واقع، بارگیری محموله‌های عظیم دریایی از مقصد و تحویل آن در بنادر هدف و سپس توزیع آن در سرتاسر کشورها، میلیون‌ها نفر و هزاران شرکت و موسسه دولتی و غیردولتی را درگیر می‌کند که ضعف یا توقف عملیات هرکدام بر بقیه زنجیره تاثیر می‌گذارد.
یکی از مسائلی که خیلی زود مشخص شد، این بود که ارائه‌دهندگان خدمات تخلیه و حمل‌ونقل و انبار و صاحبان کالاها، خواستار پیش‌بینی و آینده‌نگری دقیق‌تر و ابزارهای بهتربینی برای پیش‌بینی اختلالات، افزایش شفافیت و انعطاف‌پذیری زنجیره تامین شده‌اند. همچنین مشخص شد که بنادر باید از الگوی تجارت جدید و برنامه‌های کلان دولت‌ها آگاه باشند تا زیرساخت‌ها و عملیات را متناسب با آن‌ها آماده و برنامه‌هایشان را سازگار کنند. پیش‌بینی و آماده‌سازی برای مواجهه با تمام اختلالات ممکن آینده و بحران‌ها، کلید بهبود مدیریت ریسک، مقاوم‌سازی و انعطاف‌پذیری سیستم‌هاست.
نمونه‌های از عملکرد بنادر
آنتورپ
بندر آنتورپِ بلژیک می‌خواهد به‌منظور تبدیل‌شدن به یک بندر تاثیرگذار جهانی با الگوی سازگار با منافع اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی تلاش کند. 17 هدف توسعه پایدار (SDG) در نقشه ماموریت و برنامه تجاری بندر با نقشه راه برای سال 2030 ترسیم شده است.
جالب است که به‌گفته‌ی ژاک وندرمیرن، مدیرعامل شرکت بندر آنتورپ، بحران کووید ـــ 19 باعث جدی‌ترشدن و عملیاتی‌ترشدن این تاثیرات شده است. در واقع مدیران این بندر معتقداند تهدید همه‌گیری کرونا برای آنان یک فرصت شده است. وندرمیرن توضیح داد: «این بحران با بحران‌های دیگر، مانند بحران آب و هوا و تنش‌های تجاری متفاوت است. این به ما کمک کرد تا سریع‌تر به سمت مدیریت درست و بهینه منابع انرژی و تاثیرگذاری بر آب و هوا و مطمئنا به سمت استفاده بیشتر از فناوری دیجیتال حرکت کنیم. در واقع یک بحران برای بحران‌های دیگر یک کاتالیزور شد.»
پروژه‌های این بندر شامل مدیریت ذخیره دی‌اکسید‌کربن برای تولید هیدروژن سبز و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، ازجمله اولین قایق کشنده هیدروژنی جهان و استفاده از انرژی نیروگاه‌های ساحلی برای کشتی‌هاست تا آن‌ها بتوانند موتورهای آلاینده خود را خاموش کنند و در هنگام پهلوگیری در ساحل از طریق برق کار کنند. اتوبوس دریایی یا Waterbus که جایگزینی برای استفاده از ماشین برای رفت‌وآمد برای 60 هزار کارمند بندر و بخش‌های گوناگون مرتبط با آن ارائه می‌دهد، اقدام دیگری در این زمینه است. آنتورپ طی چند سال اخیر بیش از یك میلیون مسافر را جابه‌جا کرده است و اکنون توسط دولت فلاندر بلژیک اداره می‌شود. وندرمیرن می‌گوید: «بحران کرونا نشان داد آنتورپ می‌تواند الگویی برای تضمین آینده پایدار برای بنادر دیگر و آزمایش ایده‌ها یا فناوری‌های جدید باشد.»
ابوظبی
بندر ابوظبی در امارات متحده عربی با قابلیت‌های لجستیکی پیشرفته برای ذخیره‌سازی و توزیع بیش از 70 میلیون واکسن کووید ـــ 19 در مبارزه جهانی علیه این ویروس نقش مهمی دارد. با توجه به افزایش پیش‌بینی تقاضای واکسن، ابوظبی با راه‌اندازی کنسرسیوم Hope، از مشارکت بخش‌های دولتی و خصوصی، نقش تحویل‌گیرنده، انبارکننده و توزیع‌کننده این میزان واکسن را بر عهده گرفته است.
درحالحاضر ابوظبی تاسیسات انباری 19 هزار متر مربعی با قابلیت کنترل دمای دقیق را در منطقه صنعتی «خلیفه» به انبارش اختصاص داده است که بیش از یک میلیون ویال (ظروف شیشه‌ای کوچک) واکسن را در خود جای داده است. این مرکز پیشرفته از نظر فنی توانایی ذخیره واکسن و سایر محصولات دارویی را در محدوده‌ی هشت تا 80 درجه سانتی‌گراد را دارد. این مرکز مجهز به سیستم‌های دقیق کنترل دما و رطوبت است که از طریق داشبورد کنترل به‌صورت دیجیتالی چک می‌شوند.
کاپیتان محمدجمعه الشمیسی، مدیرعامل گروه بنادر ابوظبی، گفت: «ما در یکی از بزرگترین فعالیت‌های لجستیک منطقه سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. این امر ما را در موقعیتی منحصربه‌فرد قرار می‌دهد تا تلاش‌های ایمن‌سازی علیه بیماری کرونا را برای تاثیر مثبت بر میلیون‌ها زندگی تسهیل کنیم. بندر ابوظبی آماده است تا در زنجیره تامین ازجمله ذخیره‌سازی، پردازش و توزیع این محصول فوق‌العاده حساس نقش مهمی را ایفا کند. ما فرایندهای ذخیره‌سازی واکسن را با بهترین روش‌های بین‌المللی حاکم برای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت محصولات دارویی مطابقت داده‌ایم. چنین استانداردهای محکمی ضروری بود، زیرا واکسن‌ها از مواد ژنتیکی و پروتئینی تشکیل شده‌اند و باید در دمای مطلوب نگهداری شوند تا از کارایی آن‌ها در هنگام استفاده نهایی اطمینان حاصل شود.»
بایوکانِ چین
اخیرا عملیات در بندر بایوکان در شمال شرقی چین به تاخیر افتاده است، چراکه بر اساس قوانین این بندر تا زمانی که نتایج آزمایش‌های کووید ـــ 19 مربوط به تمام سرنشینان کشتی منتشر نشده، شناورهای بین‌المللی از فعالیت تخلیه بار منع می‌شوند. این سیاست می‌تواند عملیات را یک روز به تاخیر بیندازد. از شناورهایی که خدمه دارند و نتیجه کووید ـــ 19 آن‌ها مثبت شده، خواسته شده است که در لنگرگاه منتظر بمانند و بار را تخلیه نکنند.
سیاست سخت‌گیرانه پس از کشف مواردی از بیماری کووید ـــ 19 در یک کشتی با پرچم پاناما که زغال‌سنگ بارگیری‌شده از شرق روسیه داشت، رخ داد. چهار نفر از خدمه تب داشتند و بعدا آزمایش کووید ـــ 19 آن‌ها مثبت شد. البته یک مامور بندر گفت: «اگر در 30 روز گذشته کشتی هیچ تماسی با خشکی نداشته باشد و خدمه تغییر نکرده باشند، آزمایش کووید ـــ 19 لازم نیست.»
سیاست‌های بندری در سایر بنادر تیانجین، جینگتانگ و کافئیدیان در شمال شرقی چین بدون تغییر باقی مانده است.
بالتیمور
ترمینال‌های دریایی دولتی بندر هلن دلیچ بنتلی در بالتیمور، سال 2020 را به شکلی چالش‌برانگیز به پایان رساندند، اما با وجود همه‌گیری ویروس کرونا، فعالیت بندر در ماه‌های اخیر، سود قابل توجهی را نشان داده و افزایش تخلیه اتومبیل/ کامیون‌های سبک برای پنجمین ماه متوالی، افزایش بارهای عمومی، کانتینرهای حاوی مواد غذایی، تجهیزات کشاورزی و ساختمانی دو برابر شده است.
لاری هوگان، فرماندار بالتیمور، گفت: «در طول همه‌گیری بیماری، بندر بالتیمور به‌نوعی معیار اقتصادی ما برای بهبود اقتصادی مریلند بوده است و آخرین آمار، خوش‌بینی زیادی برای سال جدید ماست. بازگشت فعالیت طبیعی و سالم بندر، شاخص افزایش تقاضای مصرف‌کننده است و ما ثابت کرده‌ایم که نیروی کار با استعداد و زیرساخت‌های لازم برای پاسخگویی به این تقاضا را داریم.»
ارقام محموله‌های عمومی در دسامبر 2020 نشان‌دهنده افزایش هشت درصدی نسبت به دسامبر 2019 است. این رقم برای کانتینرها، شش درصد نسبت به دسامبر 2019 افزایش یافته است. همه‌گیری کووید ـــ 19 تاثیر فوق‌العاده‌ای در صنعت حمل‌ونقل دریایی در سال 2020 داشت. تخلیه و انبار کالاهای اصلی در پایانه‌های عمومی بندر بالتیمور در مقایسه با سال 2019 در نیمی از سال پایین بود، اما بهبود شدید فعالیت اقتصادی بندر در نیمه دوم سال، باعث مثبت‌شدن کلی فعالیت
بندر شد.
گوتنبرگ
به‌طور کلی زنجیره تامین جهانی در سال 2020 به دلیل همه‌گیری کووید ـــ 19 با کاهش عرضه و تقاضا و به‌خصوص عرضه و تقاضا برای محصولات صنعتی و حمل‌ونقل بود، اما در بندر گوتنبرگ، در حجم کانتینرهای تخلیه‌شده سال، اثری از تاثیرپذیری از کووید ـــ 19 نبود. برعکس، تمام آمارها در این بندر افزایش یافته است.
الویر ژانیچ، مدیر اجرایی اداره بندر گوتنبرگ، گفت: «سال 2020 چالش‌های بزرگی را برای همه در بندر گوتنبرگ و اطراف آن ایجاد کرد و انعطاف‌پذیری و ظرفیت سازگاری ما به محک آزمایش گذاشته شد. با توجه به شرایط حاکم و عقاید، ما تقریبا همه کارها را درست انجام دادیم. به هر یک از اپراتورهای پایانه در بندر باید تبریک گفت. ما تمام پروتکل‌ها را اجرا کردیم و در امر فاصله‌گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک برای تمام کارکنان و مراجعان هم موفق بودیم. ما هیچ محدودیت و تعطیلی عمده به‌خاطر همه‌گیری نداشتیم. از اول فوریه اقدامات لازم برای بازنگه‌داشتن بندر و جلوگیری از اختلال در این مقطع زمانی بحرانی و بی‌سابقه انجام شد. در کوتاه‌مدت، توجه ما به جنبه‌های عملیاتی معطوف شد، تا این اطمینان حاصل شود که فعالیت ما کاملا ادامه دارد. ما همچنین اطمینان حاصل کردیم که ظرفیت ذخیره‌سازی موقت همه کالاهای ضروری در دسترس است و عملکرد کامل و بدون وقفه را در سراسر فعالیت‌های مرتبط با بندر تضمین کردیم.»
این بندر یک برنامه سرمایه‌گذاری توسعه‌ای چندساله دارد که طی سال 2020 نقاط عطف اصلی آن در پروژه عمیق‌کردن راهروی آبی و تاسیس ترمینال جدید آردنال 2 بود. ترمینال اسویژا، ترمینال جدید حمل‌ونقل متصل به راه‌آهن نیز به بهره‌برداری رسید. در نیمه دوم سال، بندر با هدف افزایش نظارت و برنامه‌ریزی در تخلیه و حمل‌ونقل، یک تغییر شکل فرایندها و دیجیتالی‌کردن کامل امور را آغاز کرد.
برزیل
رسانه‌های برزیل گزارش دادند که برزیل اولین کشور در جهان است که کارمندان و کارگران بنادر و همچنین سایر افراد دخیل در صنعت حمل‌ونقل را در گروه اولویت‌دار برنامه ملی واکسیناسیون علیه کووید ـــ 19 قرار می‌دهد.
اگرچه هنوز تاریخ شروع واکسیناسیون مشخص نشده، اما دسترسی این گروه به واکسن باعث خوشحالی آن‌ها شده است. بندر پاراناگوا در ایالت Parana، در جنوب برزیل واقع شده است. در طرح وزارت بهداشت دولت ایالتی پارانا که پیرو برنامه واکسیناسیون ملی است، تعیین گروه اولویت‌دار با اضافه‌کردن رانندگان کامیون‌ها، کارمندان سیستم حمل‌ونقل جاده‌ای و ریلی، کارگران فعال در حمل‌ونقل هوایی و تمام کارمندان و کارگران مرتبط با کار در بنادر، بیش از 50 هزار نفر برای واکسینه‌شدن را شامل شده است.
تارسیسیو گومز دی فراتیس، وزیر حمل‌ونقل و صنایع زیرساخت برزیل، در این مورد گفت: «این خبر خوبی برای کارگران و کارمندان ماست که حتی در اوج همه‌گیری کرونا، خدمات بزرگی را به کشور ما ارائه می‌دهند. این گروه از فعالان و متخصصان از دولت فدرال برای برنامه واکسیناسیون ملی پشتیبانی خواهند کرد. به‌عنوان یک گروه اولویت‌دار قطعا ایمنی‌داشتن آن‌ها و داشتن شرایط لازم برای ادامه کار در جاده‌ها، بنادر و راه‌آهن برای کل کشور مهم است.»
برای انجام واکسیناسیون، همه فعالان مرتبط با بنادر باید از طریق اسناد و مدارک ثابت کنند که آن‌ها بخشی از این
گروه‌ها هستند.
لس‌آنجلس
تقریبا 700 فرد فعال در بنادر دوقلوی لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ آمریکا به بیماری کووید ـــ 19 مبتلا شده‌اند و صدها نفر دیگر هم احتمالا در هفته‌های آینده مبتلا خواهند شد. افزایش نرخ بروز بیماری در ساحل کالیفرنیا و به‌خصوص این دو بندر مهم که موازی با افزایش آمار مبتلایان به ویروس در سراسر کالیفرنیاست، نوعی ترس و هراس و درعین‌حال فعالیت و تکاپوی گسترده برای مقابله با مشکل و فعالیت‌های محافظتی گسترده در بنادر را تشدید کرد. مدیران بندر، رهبران اتحادیه‌ها و مقامات منتخب محلی در حال انجام یک کمپین فوری برای آغاز واکسیناسیون کارگران اسکله هستند، زیرا کمبود نیروی کار می‌تواند ترمینال را مجبور به تعطیلی کند.
یوجین رئیسا، مدیر اجرایی بندر لس‌آنجلس، گفت: «ما درحالحاضر بیشتر از نیروی کار خودمان بار و کار برای انجام‌دادن داریم. به ما گفته شده گاه بیش از هزار نفر از نیروی کار ما در یک روز به دلیل بیماری در محل کار حاضر نخواهند شد. این می‌تواند شامل کسانی باشد که دچار بیماری شده‌اند یا علائم مشکوک دارند. همچنین افرادی که از طریق ردیابی به دلیل داشتن تماس با افراد بیمار قرنطینه می‌شوند یا منتظر نتایج آزمایش تست کرونای خود هستند و یا شاید کسانی که از بیماری می‌ترسند هم در این گروه باشند. البته ما قبلا مواردی داشتیم که افراد بیمار به کار خود ادامه می‌دادند و بیماری خود را مخفی می‌کردند.»
باربارا فرر، مدیر بهداشت و درمان لس‌آنجلس، در یک کنفرانس خبری گفت: «قلب من با فعالان منطقه بندر و به‌خصوص کارگران اسکله است. من از بسیاری از آن‌ها شنیده‌ام که بیماری، شیوع زیادی در بندر داشته است. ترس زیادی در میان آن‌ها وجود دارد.» او افزود: «به نظر من فعالیت شاغلان حوزه حمل‌ونقل و به‌خصوص کارگران ساحل و بسیاری از کارمندان، در ردیف فعالیت‌های ضروری هستند که به‌زودی واکسیناسیون برای آن‌ها شروع می‌شود. صدها مورد بیماری در این منطقه با افزایش اخیر موارد بیماری گزارش شده است. بسیاری از انتقال‌های بیماری در جامعه ناشی از انتقال در محل کار است. درحالحاضر ما به‌آرامی در مورد واکسیناسیون حرکت می‌کنیم، زیرا واکسن کافی نداریم.»
در ماه‌های نخست همه‌گیری کرونا، حجم تخلیه کانتینر در بندر لس‌آنجلس نزدیک به 19 درصد سقوط کرد، اما در نیمه دوم سال 2020 تقریبا 50 درصد افزایش یافت. تعداد زیادی از بنادر درحالحاضر با بحران کووید ـــ 19 درگیر شده‌اند. تنها در یک روز معمولی، 45 کشتی در خارج از بندرهای دوقلو در انتظار کناره‌گرفتن و تخلیه‌شدن بار تجهیزات پزشکی بودند که بخشی از فشار یک‌ماهه است که به‌گفته مقامات محلی از شش سال پیش تاکنون بنادر فوق به‌عنوان زیرساخت‌های حیاتی برای اهداف تامین وسایل ضروری و حیاتی در سطح ملی و به‌خصوص تجهیزات پزشکی شناخته می‌شوند. واردات تجهیزات لازم برای مقابله با همه‌گیری ویروس کرونا از آسیا، ازجمله ماسک، مواد ضدعفونی‌کننده و وسایل و تجهیزات تهویه بیمارستانی، بیشتر از طریق مجموعه بنادر لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ جریان دارد و این اهمیت بنادر را آشکار می‌کند. رامون پرکا، از مدیران این بندر، گفت که مجموعه‌های مدیریتی بنادر، شرکت‌های تدارکاتی، مقامات اتحادیه کارگران و مقامات بهداشتی منطقه، تمام اقدامات لازم را انجام داده‌اند تا واکسینه‌کردن کارمندان و کارگران بنادر در اولویت قرار بگیرند، اما هنوز این اقدام انجام نشده است. |